- conruptor
- corruptor ( conr-; corrumptor, Plaut. Trin. 2, 1, 14 Ritschl), ōris, m. [id.], a corrupter, misleader, seducer, briber:
latebricolarum hominum (amor),
Plaut. Trin. 2, 1, 14:civium,
id. Poen. 3, 6, 21:juventutis,
Cic. Cat. 2, 4, 7: estne in corruptorem [p. 475] marito justior potestas? Hor. S. 2, 7, 63; cf.:virginum Vestalium,
Suet. Dom. 8:nostri,
Cic. Rab. Post. 3, 6; cf.:tribus venditor et corruptor,
id. Planc. 16, 38.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.